Wielka Jaskinia Śnieżna

W Tatrach spotkamy wiele jaskiń. Jedna z nich jest Jaskinia Wielka Śnieżna. Jej długość sięga 23619 metrów, a głębokość 824 metry. Wysokości otworów jaskini znajdują się na następujących poziomach: 1906,2 m n.p.m., 1875,4 m n.p.m., 1851,9 m n.p.m., 1700,7 m n.p.m. oraz 1672,4 m n.p.m. Otwory tej jaskini znajdują się w Dolinie Małej Łąki oraz w Dolinie Litworowej, jak również na stokach Małołączniaka. Jaskinia ta jest najdłuższą i najgłębszą jaskinią znajdującą się na terenie polskich oraz słowackich Tatr. Jaskinia ta posiada pionowy charakter. W dużej mierze znajdują się tutaj ciągi wodne, co jest rzadko spotykane w Tatrach. Jaskinia ta jest miejscem poszukiwań odkrywczych. Jaskinia ta dzieli się na cztery części: Jaskinię Wielką Śnieżną, Nad Kotlinami, Jasny Aven oraz Wielką Litworową. Korytarze tej jaskini spadają w dół pod kątem 70 stopni z kierunku północnego w kierunku południowym. Ciek wodny jest poziomy i płynie z zachodu na wschód. Ciek wodny Nad Kotlinami nie odprowadza wody do głównego cieku. Łączy się z nim przypadkowo przez niewielkie przebicie. Wszystkie wody jaskini spływają w dół, gdzie tworzą system syfonów. Korytarze znajdujące się w Galerii Krokodyla- jednej z części tej jaskini, leżą prostopadle do reszty jaskini. Korytarze te są pozostałością po dawnym cieku wodnym. Ciek ten odprowadzał niegdyś wodę z Kotła Litworowskiego, znajdującego się pod skałami pokrywającymi Małołączniaka. Jaskinia ta ma duże znaczenie w procesie odwadniania Czerwonych Wierchów. Czerwone wierchy należą do zlewni Lodowego Źródła w Dolinie Kościeliskiej. Kierunek przepływu wód z Kotła Litworowego powinien być na południowy zachód, ale wody te nie płyną tam bezpośrednio, lecz zataczają koło w kierunku wschodnim pod ziemią, po czym przez syfony Wielkiej Jaskini Śnieżnej oraz Śnieżnej Jaskini Studni wracają na wschód do wywierzyska.

Dodaj komentarz